20.01.2018

HISTORIA GIZAŁEK



   02/02/2017

  GIZAŁKI    ( dawne  nazwy: Januszewice,  Gizino,  Giżałki   )

    Pierwszy  znany  zapis,  świadczący  o  istnieniu  Gizałek  pochodzi  z  roku  1283 . W  tym  czasie ,,Jakub,  arcybiskup  gnieźnieński, zamienił  dziesięciny  z  Ratynia, Osieczy  i  Główiewa   na  dziesięciny  klasztoru  lędzkiego  z   Gizałek  i  innych  włości.” Gizałki musiały wtedy, być  więc  własnością  klasztoru w Lądzie.  Nie da  się  jednak określić, czy wieś  założyli lądzcy, czyli  niemieccy  zakonnicy  pochodzący  z  Aldenbergu k. Kolonii, czy  istniała  już wcześniej,  a mnisi nabyli  ją  w  inny sposób. W  1579 r.  posiadał  tą  wieś  Piotr  Złotowski,  a w roku  1618  Piotr  Gniewosz . W 1699 r. Gizałki stały się  własnością  Stanisława Rokossowskiego – wchodziły  w  skład  dóbr Nowej  Wsi  Szymanowskiej.  We wsi było kilkanaście chat,  które zamieszkiwali  kmiecie, zagrodnicy, chałupnicy, rzemieślnicy  i  komornice. Mieszkańcy trudnili się hodowlą  wołów, krów, świni, koni oraz  produkcją  świec i płótna,  prowadzeniem  karczmy. Będąc poddanymi dziedzica z Nowej Wsi, mieli wobec niego określone powinności. Dzięki spisowi inwentarza  z 1699r.  możemy dziś  dość  szczegółowo zapoznać się  z  powinnościami  oraz  ze  stanem  materialnym i ludnościowym Gizałek z tego okresu. Spis  podaje:
,,Wieś Giżałki.   O w c z a r n i a  – w dyle i słupy postanowiona [z] zawarciem dobrym i z kunami żelaznemi, poszycie poprawy potrzebuje. Owiec pańskich:  naprzód owiec rodnych 100, owiec dwuletnich 35, skopków dwuletnich 27, owieczek latosich 65, skopków latosich 66, baranów 7. Suma owiec 300.  B y d ł o  p a ń s k i e – krów dojnych 6, krów jałowych 3, wołków trzyletnich 3,  jałowic trzyletnich 4, cieląt latosich 8, jmp. starosta żytomirski ma dodać bydła sztuk 4.     Poddaństwo w Giżałkach.   
  K m i e c i e  –  Kmieć Janek wołów ma 5, koni parę, krowę jednę, chałupę ma dobrą, stodoła naprawy potrzebuje, wołownia zła. Kmieć Kuba wołów ma 6, koni parę, liche ma konie, krów 2, chałupa z chlewem i stodołą dobra. Kmieć Smolarek wołów ma 6, koni parę nędznych, chałupę i chlewy, i stodołę ma dobrą. Czwartego kmiecia nie masz na Bałachowskim miejscu, chałupa dobra i stodoła poszycia potrzebuje, bydła żadnego nie zostawiono, tylko jmp. starosta sumitował się odesłać pieniądze na to bydło i konie, co na kmiecia przynależy, zboże jednak z tego placu do pańskich stodół zwieziono. Powinność tych kmieci: każdy dzień w tydzień dwojgiem robić, do czego im rozkażą. Składów na ugor powinni zorać 10, na jarzynę 8, przeorać powinni składów 15. Czynszu od tychże kmieci należytość: kożdy kmieć powinien dać kapłonów 4, jajec pół kopy, manny 4 kwarty, kądziele wyprząść ma  kożdy z osobna sztuk 2.    
C h a ł u p n i c y. – Chałupnik Marcin chałupę ma wcale złą i stodółka dobra. Chałupnik Wojtek chałupę ma dobrą i stodołę dobrą. Chałupnik Stach, chałupa dobra ze stodółką .Powinność tych chałupników: od ś. Jana do ś. Michała robić ma kożdy z nich w tydzień 4 dni, po ś. Michale 2 dni w tydzień, kądziele wyprząść ma sztuk 2.  
   Z a g r o d n i c y  – Busza krowę ma pańską i świnię  jednę, chałupa dobra, poszycia potrzebuje.   Wojtek zagrodnik krowę ma pańską jednę i świnię, chałupę ma dobrą.  Walek zagrodnik krowę ma pańską i świnię, chałupę ma dobrą.   Powinność tych zagrodników: ręczną robotą w dzień w dzień po dwojgu robić w stodole, pókiej czego staje; powinien młócić z wiertela trzynastego, w żniwa do czego mu rozkażą, kądzieli sztuk 2 oprząść ciż powinni, kapł[on]ów 2 w czynszu powinien dawać.     
 R z e m i e ś n i c y  –  Świec Grzegorz, który czynszu daje kapłonów 2, robocizny niedziel 4 w żniwa; według kontraktu powinien robić do dworu robotę. Chałupę ma złą i pieniędzy [daje] grzywnę.  Świec Walek, który czynszu daje także kapłonów 2, robocizny niedziel 4 w żniwa, według kontraktu powinien robić robotę do dworu; chałupę ma dobrą i pieniędzy [daje] grzywnę.   Płóciennik kapłonów daje 2, w żniwa powinien robić niedziel 4, płótno powinien obrobić według kontraktu do dworu; chałupę ma dobrą. Kaczmarz kapłonów daje w czynszu 4, robocizny powinien odrobić w żniwa niedziel 4 ręczą robotą, piwo i gorzałkę pańską powinien szynkować; chałupę ma złą, stajnia dobra, dranicami pokryta.    
  K o m o r n i c e: Banaszka, Olejniczka, Pawłowa, których powinność w żniwa 2 dni w tydzień bez cały rok, zaś po dniu jednym przy pańskiej strawie, kądziele po sztuce jedny kożda prząść powinna.”  
Między Gizałkami  a  Nową Wsią  pobudowany  był duży  most.  Rokossowscy  /ewentualnie  piszący się, jako  Rokoszewscy /  posiadali   Gizałki  jeszcze w  XIX w. W 1827 r. było tu 25 domów i 184 mieszkańców.
  Około  1880 r.  wieś  i  folwark  należała do  powiatu słupeckiego,  gminy i  parafii  Szymanowice,  posiadała  35 osad  i  zajmowała  358  mórg obszaru .
W 1938 r. w Gizałkach  znajdowało się  65 zabudowań.  W tym  czasie, dla sąsiadującej od  wschodu  miejscowości  Alfredów,  zaczęto  używać  określenia Giżałki Las. / Później miejscowość Gizałki Las  została  przyłączona  geodezyjnie  do  Gizałek /.
   Administracyjne  usytuowanie  Gizałek  ulegało  zmianom. W 1932r. po  likwidacji  powiatu  słupeckiego, gminę Szymanowice, do  której  Gizałki  należały, włączono  do  powiatu  konińskiego. W 1937r. powiat  koniński  został  wydzielony  z  województwa łódzkiego  i  przyłączony do  województwa poznańskiego. W 1948r. dokonano  korekty administracyjnej i ówczesną  gminę  Szymanowice / wraz  z  Gizałkami / przyłączono  do powiatu  jarocińskiego. W związku reformą  administracyjną,  likwidacją  dotychczasowych  gmin, w 1954 r.  Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu  powołała na terenie powiatu jarocińskiego m.in. gromadę Tomice.  Objęła ona obszary dotychczasowych wsi : Czołnochów, Gizałki, Leszczyca, Szymanowice, Tomice Las i Tomice  /bez 70 ha łąk włączonych do gromady Lisewo w powiecie wrzesińskim/ z gminy Szymanowice oraz  miejscowość Młynik/ z gromady Ciemierów z gminy Dłusk w powiecie wrzesińskim/.  Z początkiem 1956 r. gromadę  Tomice włączono do nowoutworzonego powiatu pleszewskiego. Można  powiedzieć, że  rok  1960  stał  się  początkiem ,,kariery administracyjnej  i rozwojowej”  dla  Gizałek.  Z dniem 1 I 1960 r. włączono do gromady Tomice zlikwidowaną gromadę Wronów i przeniesiono siedzibę Gromadzkiej Rady Narodowej  do  Gizałek. W 1972 r. do gromady Gizałki została włączona,  pośpiesznie zlikwidowana gromada Białobłoty. Z dniem 1 I 1973 r., w związku z kolejną  reformą administracyjno-gospodarczą kraju, zlikwidowano gromady, a w ich miejsce utworzono gminy – w  tym  gminę  ze stolicą w Gizałkach. Obecnie  po okresie intensywnego  rozwoju,  miejscowość  liczy ok. 860 mieszkańców, obejmuje obszar 6,8 km kw.
                                                                             
                                                                            Piotr Czajczyński,   Białobłoty – styczeń 2017.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz